Oświadczenie Kazimierza Marcinkiewicza
OŚWIADCZENIE
w sprawie publikacji tygodnika WPROST
1. Moje kontakty z Janem Łuczakiem mają wyłącznie charakter towarzyski. Nigdy od niego, ani nikogo innego /prócz rodziny/ nie pożyczałem, ani nie otrzymywałem żadnych pieniędzy ani innych dóbr materialnych. Nigdy nie prowadziłem z Janem Łuczakiem żadnych działań o charakterze gospodarczym. Nie wstawiałem się za nim, ani nie promowałem jego firm w instytucjach publicznych i prywatnych.
2. Wyjazd do Zermattu organizował /jak każdy nasz wspólny wyjazd na narty/ mój brat Arkadiusz. Opłaciłem w całości wszystkie koszty wyjazdu i pobytu. O tym fakcie w dobrej wierze opowiedziałem dziennikarzom tygodnika WPROST, bowiem ze swojego życia nie mam nic do ukrycia.
3. Kłamstwem jest zapis o pożyczkach Jana Łuczaka udzielanych mojej rodzinie. Mam oświadczenie moich braci, że to oni pożyczali Janowi Łuczakowi pieniądze. Niestety dziennikarze tygodnika WPROST nie skontaktowali się z nimi w tej sprawie.
4. Mój najstarszy syn – Maciej, po ukończeniu studiów licencjackich z informatyki poszukiwał pracy. Prosiłem go by nie zatrudniał się w spółkach Skarbu Państwa oraz prywatnych, które mają styczność ze Skarbem Państwa. Firma, w której pracuje mój syn jest prywatną firmą i nie ma żadnej styczności ze Skarbem Państwa.
5. Od 1999 roku do lipca 2005 roku wraz z Wiesławem Walendziakiem byliśmy właścicielami spółki akcyjnej Instytut Środkowoeuropejski – spółki non profit, tzn. działającej bez dywidendy dla właścicieli. Jedyną działalnością spółki było założenie fundacji o tej samej nazwie. Do 2003 roku byłem członkiem rady nadzorczej spółki, a w 2003 roku przez sześć miesięcy prezesem zarządu. Od 2004 roku nie zasiadałem we władzach spółki. Instytut wydaje Międzynarodowy Przegląd Polityczny –powszechnie uznany dwumiesięcznik /wielokrotnie pisał o tym WPROST/. Donatorami fundacji były osoby fizyczne, a na wydanie MPP fundacja otrzymała granty z UKIE i NBP. Nigdy fundacja nie otrzymywała środków finansowych ze spółek Skarbu Państwa.
6. W czasie swojej działalności politycznej, gdy byłem wiceministrem, szefem gabinetu politycznego premiera, czy już trzecią kadencję posłem na Sejm dorobiłem się stumetrowego mieszkania i siedmioletniego Volkswagen Passata. Przede wszystkim jednak dobrego imienia swojego, swojej żony i czwórki dzieci. Insynuacje tygodnika WPROST próbują mi to, co mam najcenniejsze odebrać. Nie pozwolę na to, bowiem nigdy nie miałem innych niż towarzyskie związków z ludźmi biznesu.
/.../
Kazimierz Marcinkiewicz
